Родныя сцяжынкі, знаёмыя завулкі, скверы і паркі, азёры і рачулкі – у кожнага свая любоў да Радзімы. 

У Год малой радзімы супрацоўнікі Падсвільскай гарпасялковай бібліятэкі запрасілі ўдзельніц жаночага клуба “Сяброўкі” на гістарычную вандроўку “Вуліцы, на якіх мы жывём”. Сяброўкі, не доўга думаючы, узялі свае ровары і праехаліся па вуліцах роднага мястэчка, якіх у гарадскім пасёлку Падсвілле 25. 

Знаёмыя вуліцы раскрылі свае тайны. Першая вуліцай ў Падсвіллі, стала вуліца Вакзальная. Яна існуе з 1929 года і вядзе местачкоўцаў на вакзал. У 1929 годдзе на вуліцы было усяго чатыры дамы. Сяброўкі даведаліся, што вуліца Чыгуначная таксама адна са старэйшых вуліц Падсвілля. Яна ідзе паралельна вуліцы Вакзальнай, і на ёй адзінай да сённяшняга часу захавалася брукаванка!

Вуліца Савецкая атрымала сваю назву ў 1950 годзе. У той час Падсвілле было цэнтрам Пліскага раёна і на вуліцы размяшчаліся райкам партыі, райвыканкам, райкам камсамола, ваенкамат, аддзялення міліцыі, пракуратура, дзяржбанк, ашчадная каса, санстанцыя. На Савецкай вуліцы жылі кіруючыя работнікі раёна. 

Будаваўся пасёлак, а разам з ім з’яўляліся новыя вуліцы. Так, вуліца Будаўнікоў названая ў гонар падсвільчан, якія працавалі і працуюць у будаўнічай арганізацыі. 

Калі самая старая вуліца ў пасёлку – Вакзальная, то самая маладая – Палесская. Вуліца з'явілася у канцы 80-х гадоў, калі там пабудавалі шматкватэрны дом для перасяленцаў з чарнобыльскай зоны. Назва вуліцы ўраджэнцам далёкай Гомельшчыны нагадвае пра малую радзіму. А мясцовым - аб тым, што тут калісьці быў хутар Палессе. Прыгожыя мураваныя асабнякі са шматлікімі кветнікамі на вуліцы Палесскай – звычайная з’ява.

Вуліца Гарадзішчанская вядзе на былы хутар Гарадзішча, а вуліца Азерная, зразумела, знаходзіцца ля возера Алаізберг.

Удзельніцам велапрабега не ўдалося праехаць па ўсіх вуліцах і завулках мястэчка, стаміліся. Таму, на адпачынак, завіталі да актыўнай удзельніцы клуба – Таісе Міхайлаўне Роліч. Хата яе бацькоў стаіць на вуліцы Кастрычніцкай з далекага 1961 года. Таіса Міхайлаўна расказала  цікавую народную варыяцыю атрымання назвы вуліцы. У 1955 годзе па ей праехаў экскаватар з плугам і абазначыў дарогу. А так як гэта было пад восень, то вуліцу назвалі ў гонар Кастрычніка. Таіса Міхайлаўна ўзгадала, як як расла вуліца, як выглядала, колькі было дамоў, хто на ёй жыў...  

Вандроўка аказалася цікавай і пазнавальнай!

Сяброўкі жадаюць роднаму пасёлку, каб ён будаваўся і развіваўся, быў утульным і прыгожым, каб заўсёды на яго вуліцах чуўся дзіцячы смех, а на клумбах заўсёды цвілі кветкі!

Аўласевіч Н.К., 30.07.2019