З гэтай нагоды у Глыбоцкай раённай бібліятэцы дзейнічае выстава "Імя яе ззяе скрозь вякі".

На выставе прадстаўлена інфармацыя пра жыццё і дзейнасць  Еўфрасінні Полацкай і кнігі духоўнага і  мастацкага зместу, якія даюць шырокае ўяўленне аб асобе нашай славутай святой.

Дачка полацкага князя Святаслава Усяславіча Прадслава з дзіцячых гадоў адрознівалася любоўю да малітвы і кніжнага вучэння. Адмовіўшы прапановы аб шлюбе, 12-гадовая дзяўчынка прыняла пострыг з імем Еўфрасіння.

Яна стала першай беларускай жанчынай, прылічанай да ліку святых. Ведала латынь і старажытна-грэцкую мову, займалася перапісваннем кніг, будавала храмы. З яе імем звязана адкрыццё першых адукацыйных устаноў і бібліятэк, стварэнне школы архітэктуры і жывапісу, развіццё рамёстваў. Прападобная Еўфрасіння стала маці жаночага манаства.

У 1161 годзе ў Полацку на сродкі святой узвялі Спаса-Праабражэнскую царкву. Еўфрасіння пабудавала ў горадзе жаночы і мужчынскі манастыры. Пасля чаго Полацак стаў цэнтрам беларускай духоўнасці. Сюды і зараз з'язджаюцца паломнікі з усяго свету.

Каштоўны напрастольны крыж Еўфрасінні Полацкай, выраблены па яе заказу Лазарам Богшам, быў страчаны ў пачатку Вялікай Айчыннай вайны. Доўгі час яго шукалі, але пошукі не мелі поспеху.  У 1997 годзе поўнапамерную копію крыжа зрабіў брэсцкі мастак-ювелір Мікалай Кузьміч. Аналаг крыжа Ефрасінні Полацкай захоўваецца ў алтары Спаса-Праабражэнскай царквы Спаса-Еўфрасіннеўскага манастыра ў Полацку.

Імем святой названы храмы і прыходы не толькі ў Беларусі, але і ў Вільнюсе, Лондане, Таронта і амерыканскім Саўт-Рыверы.

У гэтай высакароднай жанчыне спалучаліся і палітычная дальнабачнасць, і невычарпальная душэўная энергія, супакаенне і пылкасць, і разважлівасць, і шчырая вера, але перш за ўсё – любоў.

Жыццё прападобнай Еўфрасінні Полацкай – яскравае сведчанне глыбокай веры і падзвіжніцкіх прац, узор мудрага духоўнага кіраўніцтва, дзейнага стварэння і, перш за ўсё, прыклад няспыннай гарачай малітвы.