Гісторыя Галубіцкай сельскай бібліятэкі
У 1944 годзе вёска Галубічы была вызвалена ад нямецка-фашыскіх захопнікаў. Спаленая за гады акупацыі амаль уся вёска пачала адбудоўвацца. Вяскоўцы пачалі пакрыху ўзводзіць сабе жыллё.
Пачала аднаўляцца і сацыяльная інфраструктура. У 1947 годзе для клуба-чытальні перавезлі стары будынак з вёскі Вялікія Давыдкі. У будоўлі клуба-чытальні прымаліактыўны ўдзел падлеткі і ўся моладзь вёскі Галубічы.
Першым бібліятэкарам, яна ж выконвала функцыі і клубнага работніка, працавала Дзехцяронак Кацярына Францаўна. Мясцовая дзяўчына старалася арганізаваць культурнае жыццё вяскоўцаў. Хадзіла па вёсках і запрашала моладзь да ўдзелу у канцэртах і невялікіх тэатралізаваных пастаноўках ("сцэнках"). Сама вельмі прыгожа спявала і за ёй цягнулася моладзь.Нягледзячы на цяжкія пасляваенныя гады, людзі з ахвотай збіраліся ў клубе, ладзілі Калядкі, Купалле, праводзілі Жаніцьбу Цярэшкі, выступалі на сходах у аддаленых вёсках і чырвоных кутках, чыталі лекцыі, афармлялі сценгазеты.
Пасля Дзехцяронак К.Ф. (выехала з вёскі), працаваў Пашковіч Уладзімір, затым Маняк Валянціна Пятроўна (на фотаздымку яе вяселле каля клуба).
У 1967 годзе клуб і бібліятэку сталі самастойнымі ўстановамі. У клубе працавала Асон Ліра, а бібліятэкарам - Гарбуненка Таіса Канстанцінаўна. Адпрацаваўшы год, Таіса Канстанцінаўна паступіла ў бібліятэчны тэхнікум і пераехала ў Наваполацк.
У 1968 годзе, на яе месца, адразу пасля заканчэння школы прыйшла працаваць мясцовая дзяўчына Зімніцкая Леакадзія Стэфанаўна (па мужу – Грумандзь).
Стары будынак клуба быў не вялікі, месца ў адведзеным для бібліятэкі пакоі не хапала — павялічвалася колькасць чытачоў і кніжнага фонду. Таму ў 1973 годзе бібліятэка была пераведзена ў памяшканне сельскага савета, дзе знаходзілася 13 год.
У 1986 годзе ў цэнтры вёскі быў пабудаваны сучасны Дом культуры,. На 2-м паверсе, у вялікім пакоі, размясцілася бібліятэка. Светлае памяшканне, вялікая плошча дазволіла аформіць вялікую колькасць кніжных выстаў і тэматычных паліц.
Леакадзія Стэфанаўна звочна закончыла Магілёўскі бібліятэчны тэхнікум. Яна імкнулася абслужыць кнігай не толькі жыхароў вёскі Галубічы, але і прылягаючых вёсак. Праводзіла цікавыя мерапрыемствы розных форм: агляды і абмеркаванні кніг і артыкулаў з часопісаў і газет, ранішнікі, тэматычныя і музычныя вечары.
У 2009 годзе, падчас арганізацыі аграгарадка “Галубічы”, бібліятэка пераехала ў больш прасторнае памяшканне. З’явілася месца для чытальнай залы, абанемента, дзіцячага кутка і для кветак, якіх вельмі шмат у бібліятэцы.
Бібліятэка атрымала камп’ютар, займела выхад у інтэрнэт, свой электронны адрас:
Па-ранейшмау, у бібліятэцы шмат выстаў і кніжных паліц, якія рэгулярна змяняюцца, папаўняюцца новай літаратурай.
Значная колькасць краязнаўчых матэрыялаў прадстаўлены на выставе “Мой родны край, мае карані”, у тэматычных папках, альбомах. Маецца багата інфармацыі пра знакамітага земляка, паэта Алеся Дубровіча.
Для наведвальнікаў праводзяцца розныя мерапрыемствы. Для дзяцей – урокі дабрыні, пазнавальна-забаўляльныя гадзіны, літаратурныя падарожжы. Для дарослых – прэм’еры кніг і часопісаў, творчыя сустрэчы, бенефісы чытачоў.
Больш 10 год пры бібліятэцы працуе літаратурны клуб “Ветразь”, які збірае чытачоў сярэдняга ўзросту. Мэта клуба - папулярызацыя беларускай літаратуры, народнай спадчыны. У рамках клуба праходзілі творчыя сустрэчы з мясцовымі паэтамі М.Баравік, А.Жыгуновым, С. Чыжовай, народнымі майстрамі. Адбыліся літаратурна-музычныя вечары па творчасці А.Бадака, С.Грахоўскага, А.Русака, Е.Лось і інш.
Асноўнае багацце бібліятэкі – кніжны фонд, які колькасна і якасна штогод мяняўся, і яе наведвальнікі, колькасць якіх таксама мянялася.
1996 г. – 7 443 экз. - 450
2000 г. – 8 690 экз. - 440
2010 г. – 9 010 экз. - 550
2014 г. – 8 095 экз. - 530
Дзякуючы вялікаму вопыту работы бібліятэкара Грумандзь Л.С. (больш 40 год), яе творчаму падыходу да працы, дабразычлівасці і адказнасці, бібліятэка з’яўляецца сапраўдным інфармацыйным цэнтрам, любімым месцам для адпачынку ў вяскоўцаў.
з 20... года бібліятэкарам у Галубіцкай сельскай бібліятэкі працуе ...
.....
- 849
