У Азярэцкай сельскай бібліятэцы прайшла краязнаўчая гадзіна “Беларускі пояс, зручны і прыгожы”.

28.04.15

“Паясок-падперазок” – так ласкава называлі даўней гэтую неабходную ў адзенні рэч. Аб ім ішла размова ў “Беларускай хатцы”, якая дзейнічае пры бібліятэцы-музеі.

Пояс быў неабходным кампанентам адзення мінулага часу. Кішэняў, да якіх мы прывычныя на адзенні не было, а быў свайго роду падвесны кішэнь, які мацаваўся да пояса. У традыцыйнай культуры беларусаў пояс надзяляўся магічнымі ахоўнымі ўласцівасцямі.

Акрамя гэтага ён выконваў знакавую, эстэтычную і этычную функцыі. Без пояса было проста грэшна выйсці нават за парог хаты. Мужчына мог выйсці з хаты босым, без галаўнога ўбору, але без пояса - ніколі. Меў гэты элемент і практычнае прызначэнне. Па-першае, ён прытрымліваў вопратку, на якой не было зашпілек, або шырокую кашулю. Па-другое, да пояса подвязывают або за яго затыкаць неабходныя ў побыце прадметы - нож, табакерка з тытунем, крэсіва. Калі мужчына выходзіў у лес секчы дровы, то ён затыкаў за пояс сякеру. Жанчына падвешвала на пояс ключы і іншыя, патрэбныя ў любы момант рэчы.

Вось такія цікавыя моманты аб звычайнай рэчы расказала бібліятэкар Мышкоўская Т.А. А тканыя, вязаныя и кручаныя паясы для выставы прадставіў Глыбоцкі дом рамёстваў.